A ja skończyłam kolejne spore zlecenie i mam chwilę na dzierganie.
Jeśli idzie o kolorystykę, tak PanMąż wyobraża sobie kolorową czapkę. No niech będzie, to nie ja będę nosić ;)
Włóczka jest, zgodnie z nazwą, bardzo mięciutka i delikatna, syneczek bez obrzydzenia nadział na głowę. W sumie to nawet dość pożądliwie, zwłaszcza że wczoraj odbyły się na jej tle dość nieprzystojne sceny - okazało się, że wszyscy chcą takie same ;)
Nino, jeśli chodzi o LinkWithin, nie wiem nic więcej.
Ado, niezależnie od ilości wybranych pól, zawsze możesz je pozamykać.
Świetna czapka, nie dziwię się, że chłopaki się biły ;) A że taka "kolorowa" no cóż... faceci inaczej postrzegają barwy^^ Może dla nich czarny ma kilka odcieni?
OdpowiedzUsuńsuper ta czapa
OdpowiedzUsuńKolorystycznie pan mąż zaszalał po prostu! :)
OdpowiedzUsuńczapka śliczna i dzięki za inspirację, bo właśnie takiej szukałam, ale z krasnalem. Pozdrawiam serdecznie. I dzięki też za filmiki, na pewno do nich zajrzę.
Ja męczę "Powrót..." na komórce i ostatnio zmieniłam jednak książkę. Depresja wylewająca się z książki i ten marazm nie jest dla mnie.
OdpowiedzUsuńCzapka bardzo fajna :)
Świetna czapka i bardzo sympatyczny młody człowiek. Pozdrawiam cieplutko :)
OdpowiedzUsuńCzapka super, a Synek przesliczny :)))!
OdpowiedzUsuńŚwietna czapka. Chyba pójdę za twoim przykładem i zrobię też coś mężowi :)
OdpowiedzUsuńCzapka wyszła ślicznie!
OdpowiedzUsuńPozdrawiam,
Asia
Czapka bardzo twarzowa :)
OdpowiedzUsuńFantastycznie wyszła!
OdpowiedzUsuńMankell trafił mi się raz i od tamtej pory przymierzam się do zgłębienia twórczości tegoż. Może się uda za czas jakiś. Czapki mogę robić nieprzytomnie. Małe "toto", a ile możliwości. Mężowa minimalistyczna - piękna. Popieram upodobania.
OdpowiedzUsuńWitaj! Patrząc co się tu pięknego dzieje polecam Ci do poczytania "Irlandzki sweter" Nicole R. Dickson, właśnie czytam, pełne uroku czytadło wakacyjne o tematyce "niespokojnych rąk" :) pozdrawiam cieplutko Dora
OdpowiedzUsuń