Kilka dni przed chrześcijańskim Bożym Narodzeniem i rodzimowiercy zasiadają do wspólnego stołu, dekorują drzewko i jedzą kutię, dekorują podłaźniczkę a pod obrus wkładają siano. Zostawiają też puste nakrycie, aby wraz z nimi posilić się mogli ci, którzy już odeszli.
Ten znak na środku gwiazdy to "ręce boga", symbol Swarożyca. Właściwie powinien między ramionami mieć małe swastyki, ale odkąd naziści zbezcześcili ten święty znak, unikamy go w każdej jego postaci.
(zdjęcie: wikipedia)
A ja pragnę przy okazji tego słowiańskiego święta przedstawić wam boginię
Mokosz. Dniem jej poświęconym jest piątek - czyli dzisiaj.
Jest mi szczególnie bliska, bo oprócz tego, że opiekuje się nami - kobietami - to jeszcze znana jest ze swojego zamiłowania do przędzenia wełny :) Można więc powiedzieć, że to patronka dziergaczek
Tyle wykładu etnograficznego - zainteresowane rodzimą wiarą osoby odsyłam do portali takich jak
Rodzimy Kościół Polski czy
Facebook ;)
Uwaga jednak - łatwo trafić na neosłowian, którym bliżej do nacjonalizmu - ja się odcinam całkowicie od takiego pojmowania rodzimowierstwa :/
Wszystkiego najlepszego na Szczodre Gody!
6 komentarzy :
Mokosz, opiekunka kobiet? Zastanawiające. Piątek po łacinie to dies Veneris (dzień Wenus), a w językach germańskich Freitag, friday to za każdym razem dzień Freyi - bogini piękna, miłości, opiekunki kobiet. Że istniały wpływy między Germanami a Rzymianami, jest jasne, ale Słowianie? Albo zapożyczyli Freyę przez Gotów (tak jak zapożyczyli całe mnóstwo słownictwa), albo jest to jeszcze starsze skojarzenie, indoeuropejskie. Slawistkąś? Może mogłabyś podsunąć mi inne dni tygodnia albo jakąś pozycję na temat bogów słowiańskich?
Rysunek jest zdaje się opisany w staro-cerkiewno-słowiańskim (ileś razy miałam pójść na kurs, ale zawsze coś stało na drodze), zapewne pochodzi z południa (wiesz może?). Zastanawia mnie to alfopodobne coś po Mokosz, jakby Mokosza. Jeśli pojawia się ona nieco później, sugerowałoby to wpływy bizantyjskie, ale skąd Wenus/Freya w Bizancjum? Przez Gotów? W końcu byli na Krymie.
Obyczaje zostały ewidentnie później zapożyczone w obchodach Gwiazdki, podobnie zresztą jak całe Saturnalia. Wątpię jednak, żeby Mokosz pojawiła się dopiero w czasach chrześcijańskich jako zapożyczenie łacińskie. Mitologia słowiańska nie rozwija się już w tym czasie aż na tyle, najwyżej w obrzędach.
Samo dzierganie też jest zastanawiające - właściwie opiekunką prac ręcznych była Atena. Nie wiem, czy Minerwa zajmowała się tkactwem, trzeba by było to sprawdzić (ale to dopiero, gdy wygramolę się z łóżka...). Ciekawe, czy przemieszały się aspekty Afrodyty i Ateny... (pierwotna Atena była raczej boginią płodności i daleko jej było do dziewicy, potem zrobiono z niej łowczynię, a za dziewicą rozumiano od razu tkactwo - jako symbol wierności, ideał kobiety).
Tfu, nie łowczyni, tylko wojowniczka. W każdym razie Atena była potnią (mamy informacje o potniach z tabliczek mykeńskich), a potniom daleko było do dziewic. Hm. Coś mi świta w tyle mózgownicy, że Minerwa miała do czynienia z garncarstwem? Ale chyba z zamierzchłych czasów, źródła nie znam, głowy za to nie dam.
Radosnego Yule :) Ale i Szczodre Gody mogą być. Byle było radośnie, rodzinnie, ciepło w duszy, prawda?
Dodam, że Mokosz to przede wszystkim Matka Ziemia, czyli główna bogini w panteonie słowiańskim:) Jej kult został zastąpiony kultem matki boskiej.
Plekousa: słowianie mieli swoją wiarę, nie musieli akurat tu nic zapożyczać. Trudno określić, od kiedy wierzono w Mokosz, ale jest to wierzenie dużo wcześniejsze, niż kultura chrześcijańska. I nie rozumiem o co chodzi z tymi dniami tygodnia? Czemu porównujesz Mokosz do Frei lub Wenus?
W ogóle często zapominamy, że nasza kultura należy do naprawdę starych.
My również dołączamy się do życzeń, chociaż z rodziną wiarą mamy wspólną nazwę firmy i zamiłowanie do kultury danwej:)
Pozdrawiamy
szczęścia, zdrowia i samych dobrych rzeczy :-)
Truscaveczko, śledzę Twojego bloga od czasu do czasu - ze wskazaniem na to, co się dzieje na drutach. Nie komentowałam jeszcze, a teraz naprawdę muszę - wielkie dzięki za ten post. Świetnie jest się nauczyć czegoś nowego o swojej kulturze!
Prześlij komentarz