Pokonałam trudności

Zmieniłam nitkę w maszynie, a ta zaczęła wariować. Pomimo zmieniania napięcia górnej nici, robił się pod spodem istny las, a pomimo pozornie dobrego nawinięcia nitki na szpuleczkę, nie łapało jej i szycia nie było.
Nie macie pojęcia, jak się bałam, że coś zepsułam...
Na szczęście nieskończona cierpliwość Karinki i Danusi (zwłaszcza tej ostatniej, która pomagała mi, zamiast odsypiać nocną zmianę) sprawiły, że doszłam co, jak - no i wróciłam do szycia :)

Korzystając z tutoriala z Threading My Way uszyłam z rękawa starego żakietu taki koszyczek-woreczek. Do zdjęcia wstawiłam weń pisaki, ale w końcu został oficjalnym koszyczkiem na kremy do rąk (od których jestem lekko uzalezniona i wszędzie sie poniewierają). Nie zamierzam poprzestać na tym jednym :)

Teraz jednak w planach mam śniadaniówkę dla męża. Niestety pul jest drogą zabawą i chyba razej skłonię się ku dwóm warstwom tkaniny i ceratce między nimi :)

No i marzy mi się lalka waldorfska dla Panicza, o taka:

 Zdjęcie ze strony Make Baby Stuff.

Ciekawe, czy pokochałby ją tak, jak kocha Mimi, Lulu i Bibi (Baranka, Królika i Szczurka).

Truscaveczka odpowiada:

Chmurko, dzięki lanolinie nie tylko gaki nie przeciekają, ale też ... nie trzeba ich prać po każdym siknięciu, bo w ogóle nie biorą w siebie wilgoci :) Spodnie w moim domu zaś skracane ma PanMąż. Zawsze. Choć raczej wyższy, niż niższy jest :)
Joanno, jak tylko dojdzie do mnie zamówiona lanolina, obiecuję pokazać a blogu co i jak :)
Alex, kalesonki muszą być, na sanki w końcu zamierzamy chodzić ile wlezie :) Oby śnieg był tej zimy...
Persjanko, gatki już były wstępnie testowane, nie gryzą, a Paniczowi bardzo się podobały (z niego jest niezły strojniś, wczoraj w szmateksie uparł się, żeby mu kupić spodenki, które mu się podobały :D)
Abo, to już resztki Wnukowego Kashmiru, który nie podszedł komu innemu. Teraz w planach mam gatki z merino, które pokazywałam w poprzednim poście :)
DHF, Nitko, dzięki :) DHF, już doszły Twoje zakupy?
Haniu, polecam, reformy wełniane zapewnią ciepło tobie i twojej yyy. No. ;)

Kącik NaBloPoMo:

Czy umiesz kłamać?
Nie. I nie czuję potrzeby. W końcu jestem dorosła i potrafię brać odpowiedzialność za swoje czyny. A najbardziej nie lubię oszukiwania i straszenia dzieci :(