Makneto, rozmawiałam z jednym wydawcą - i usłyszałam "Przecież już XX wydają takie książki, bez sensu!" Nie dał sobie wytłumaczyć, że tamte są niezrozumiałe, przetłumaczone przez ignorantów i przez to nieprzydatne.
Poplątany świecie, też chciałabym wznowień starej klasyki - z dobrymi zdjęciami. Ale... Patrz wyżej :/
Bryzeido, natentychmiast. Masz jak w banku posadę :)
Yadis, dziękuję ♥ Nawet nie wiesz, jak wiele dla mnie znaczy opinia osoby "z branży"!
JustMe - czasopisma przynajmniej mają spójną terminologię w opisach (o powtarzalności, braku aktualnych trendów i tak dalej nie będę pisać, bo to wszyscy wiemy). A zagraniczne książki są dostępne tylko dla tych, którzy znają język. I niestety nie jest to większość nawet.
DHF, bo ja zrobię "Accio łucznik" :P A środkowa włóczka to Ambiance Snowflake :)
Magdor, dziękuję :) Zupełnie zapomniałam!
Truscaveczka poleca
9 komentarzy :
Oczywiście, że jest tak, że kto zna angielski to sobie poradzi (albo i nie), ale do tego dochodzi jeszcze sprowadzenie książki, co też jest uciążliwe.
Zwróć uwagę, iż właściwie wszystkie pozycje czasopism dostępnych w Polsce wydawane są przez jednego wydawcę - gdyby mieli mieszaną terminologię, to dopiero by było ;)
Ogólnie, niestety kiepsko. Ja osobiście czuję ogromny niedosyt.
Truscaveczko, aż się wróciłam do tego posta o tłumaczeniach literatury fachowej.
Często korzystam ze wzorów zagranicznych, głównie niemieckich, i wiem, jak trudno jest właściwie przetłumaczyć takie teksty.Trzeba siedzieć bezpośrednio w tym, co się tłumaczy, żeby mieć pojęcie o czym się pisze. A czasami błędy tłumaczeniowe aż bolą ...
Nie lubię chowania nitek. Jakoś czasem nieudolnie to zrobię i potem wyłażą w trakcie użytkowania. Może przynajmniej będę, jak Ty, robić to na bieżąco :) Pozdrawiam
A obiecałaś! ;)
Mnie kiepskie tłumaczenia przestały dziwić odkąd skończyłam studia... tłumaczenia :) Słuchając przez te wszystkie lata radosnej twórczości kolegów (którzy nawet na ostatnim roku korzystali z translatora googlowskiego jako głównej pomocy naukowej) doszłam do wniosku, że co najwyżej 5% naszej grupy nadaje się do tego fachu, bo tylko tyle wkładało choć odrobinę serca i rozumu w to co robi. Ja ostatecznie poszłam inną drogą zawodową, o czym zadecydował przypadek, jednak nawyk czytania oryginałów pozostał :)
mnie wykańczanie wykańcza :D
nie cierpię zszywać - choćbym się nie wiem jak starała, szew wychodzi grubaśny i sztywny. okropność!
a chowanie nitek? też mi kiepsko czasem wyjdzie, zwłaszcza w luźnych dzianinkach :)
co do literatury - zgadzam się, że tłumaczenia wołają o pomstę do nieba! ja mam dużo starych książek o dziewiarstwie, jeszcze mojej Mamy własność panieńska. Naprawdę sporo z nich skorzystałam, niektóre prawie "zaczytałam" na śmierć. Teraz czekam na sierpień, szwagierka ma mi przywieźć z Londynu coś niecoś, będę się sama męczyć. Choć tłumaczenie jest o wiele łatwiejsze dzięki Tobie i Maknecie, dzięki Waszym blogom tłumaczeniowym :) za co dziękuję :)
zapomniałam dodać, że te stare książki są po polsku. Gdzie ja mam głowę?? :D
nie lubie chowania nitek dlatego nie mało robie z elementow ale lubie robic w paski i wtedy to jest nieuniknione...twoj sposob bardzo mi sie podoba...pozdrawiam ania
Ja ostatnio zaczęłam wykańczać robótki chowając nitki igłą - upierdliwe - ale najdokładniejsze
Ja w przypadku dziergania szydełkiem nie mam problemu z zakańczaniem nitek. Łączę dwie nitki zwyczajnym węzełkiem i układam go na wierzchu oczek rzędu, który aktualnie robię. Dzieję następny rząd półsłupków lub słupków na tym węzełku i nitkach owijając jak wokół oczek bez węzełka. Czyli węzełek chowa się wewnątrz półsłupków i słupków a nie po lewej stronie dzianiny. Warunkiem jego niewidoczności jest dość ścisłe przerabianie oczek i włóczka powiedzmy średniej grubości. Wtedy to miejsce jest odrobinę "tęższe" ale w żaden sposób to nie razi. Nie wiem, czy to jasno opisałam, ale sposób przy szydełkowaniu się sprawdza.
Prześlij komentarz